diagonium, -i, n.
Diagonale o. Figur aus zwei einander kreuzenden Linien: LASCARIS-I praef ed. B. p.190 (1494) Χῖ autem ex diagonio sive dialello figura, quam et χιαστὸν et χῖ appellant rhetores discernimus. KEPLER harm p.50 quod in quadrangulo circuli quocunque, rectangulum unum Diagoniorum CE, DB, aequet iuncta duo rectangula oppositorum laterum. GASSENDI Schickard ep 682 (1634) diagonium inter maxime occidentalem, et Lucidam productum
Lexicographica: TLL 0
|