coniecturo(r), -are o. -ari – vermuten, erraten: BENVENVTO comm Dante inf 16,118-123 "sogna", idest autumat, coniecturat. GRASSI-P diar p.306 C. (1507) Tunc inde conjecturatum quod ... Adrianus illum apud Papam calumniaret. INSTITORIS mall p.504 vbi Aduocatus informabit eum de singulis, coniecturatur quis vel qui deposuerunt talia contra eum. AMERBACH-J ep I 330,15 (1507) hoc ex illo co<n>iectorari possum, quod nondum certificasti me quomodo ... .
– lex.: VALLA-L eleg 5,109 Coniecto, coniecturo, coniecturam facio, ... pro eodem accipiuntur aut parum differunt.