defectuosus, -a, -um – unvollkommen, mangelhaft: BENVENVTO comm Dante purg 19,7-9 Hanc ergo mulierem prodigiosam poeta describit a quinque organis defectuosis: primo, quia erat balbutiens lingua ... . CVSA ignor 3,3 Relegata est enim procul omnis invidia ab eo, qui summe bonus est, cuius operatio defectuosa esse nequit. AMERBACH-J ep I 283,10 (1505) Estis reuera ambo miseri et miserandi, quia defectuosi. TRITHEMIVS fam 2,61 (1507) sicubi ... verba notaueris ... in aliaqua sui parte defectuosa. RHEGIVS epit epist p.128 sicut naturam defectuosam ars saepe adiuvat et perpolit. PEPIN imit sanct fol.442r quod more medicorum corpore potius volunt habere infirmos, quam sanos, atque per amplius gaudent habere subditos defectuosos, quam virtuosos.