perualidus, -a, -um – sehr stark, übermächtig: PETRARCA ep ad Germanos 83 (1352/53) Tu quidem, etsi procul ab orbe Romano genitus, Romano tamen innutritus eloquio, Latinae mihi clarissimum iubar vocis et pervalidos nervos refers. LAPO iur. or Vrban p.243 (1366) graviora pondera quelibet etati pervalide et forcioribus humeris imponatis. MONTREUIL ep 214 p.334 (1417) Sed, pie Jhesu, quantis me bonis spiritualibus ac temporalibus, ut vulgus nominat, sub corporis valitudine pervalida replevisti. ALBERTI aedif 5,1 perualidum putat Euripides aduersarium esse multitudinem natura sui. POGGIO hist Flor p.183 Florentinam Rempublicam pervalidam opibus. MALVEZZI Tarent argum 5 Perualida cum classe. MARINEVS ep Segura or p.68 (1509) Est enim oratio pulchra, ..., non fucatis sed electis et propriis verbis exculta, pervalidis contexta (contexa ed. Calvente) membris et firmioribus nervis compacta. WILER Amerbach ep I 213,12 (1504) Vel quia Theutonico rictu torquere catheias | Viribus perualidis cernitur ense fero. CLVVERVS hist p.13 gentes pervalidas et munita ingentibus muris oppida. LVCIVS poem p.31 Illius et studiis firma adiumenta ministrans arctae | Pervalida miseri damna rependat ope.
– Druckfehler: GVAZZO comp 3,14 p.353 spem recipiendae pecuniae perualidiorum potentiam interuersae (richtig: per ualidiorum).