consuefactio, -onis, f.
Gewohnheit, regelmäßiger Kontakt: ALBERTI Philod I p.208 Equidem sic existimo, fieri si possit quempiam secum aliquot temporum ut neque colloquium neque ulla in re consuefactionem habeat, effici ut sese aut breve aut nihil diligat (sim. Philod II p.209). VIVES subv 1,5 quae uitae consuefactio inciuiles eos discipulos reddit, impudentes, rapaces, inhumanos.
Lexicographica: TLL 0
|