consus(s)urro, -are – zusammen murmeln: ODVS ep 5 (an Tortelli) quia humanitate, doctrina, sapientia, rebus gestis esset summo pontificatu dignissimus, ut .... tu et ego milies consussurravimus. VALLA-L gesta 2,5,8 multi mortiferam febrim esse, multi non mortiferam sentientes, et inter se consusurrantes. POLIZIANO Lamia praef mox ita inter se detortis nutibus consusurrarunt. ERASMVS Lucianus dial p.458 aut duo quattuorue satellites inter sese consusurrantes (gr. somnium 25 πρὸς ἀλλήλους διαψιθυρίζοντες). FRISCHLIN phasma sig.C5r praesertim cum Monetarius una cum Carolstadio sua consilia communicet, atque ambo inter se consusurrent improbi. SCHOTANVS-H Saeckma ep p.26 Video quosdam aliquid alere monstri, concurrere, consusurrare; quid sit, eventus docebit. WARD Fucus 1,6 Quisnam ille homo est, qui tam blande et familiariter cum Iudicio consusurrat?
– lex.: DASYPODIVS dict S 602 Susurrus, Ein kleins getoeß / gemürmel. Susurro, as, Ich brumle / murmele / rede heymlich. Insusurro, et consusurro.