confirmatorius
confirmatorius, -a, -um – bekräftigend: SPINA fortal sig.g4r quam confirmatoriam bullam papa dirigit vniuersis et sigulis patriarchis. FILELFO-GM ars 41 (tit) (v. confirmatiuus). CALVIN inst 4,19,12 non ad confirmatoriam orationem Augustinum illud retulisse, sed curatoriam vel reconciliatoriam. BESOLD opus V p.223 quae est natura Iuramenti confirmatorii generatim.
Lexicographica: TLL 0; NIERMEYER, LATHAM, DMLCS

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, confirmatorius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 18.11.05 04.02.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.