confirmatorius, -a, -um
bekräftigend: SPINA fortal sig.g4r quam confirmatoriam bullam papa dirigit vniuersis et sigulis patriarchis. FILELFO-GM ars 41 (tit) (v. confirmatiuus). CALVIN inst 4,19,12 non ad confirmatoriam orationem Augustinum illud retulisse, sed curatoriam vel reconciliatoriam. BESOLD opus V p.223 quae est natura Iuramenti confirmatorii generatim.
Lexicographica: TLL 0;
NIERMEYER, LATHAM, DMLCS
|