ganeatus, -a, -um
aufwendig, wohlschmeckend, Feinschmecker-: MARSVS-Petrus or Leto Ciborum ganeata et iucunda condimenta esse famem. PERISAVLI stult 1,764 Vt ganeata tibi et saliaris mensa paretur. LOCHER poem sig.a5v Fercula nec vivit qui ganeata coquat. | Sidere sub nullo reperitur Apicius. IVNIVS-H ad ed. Manutius-P p.1358 exoticae deliciae et ganeata obsonia. == nom p.90 Cupediae Ciceroni ..., pro ganeatis ciborum delicijs, quibus irritatur orexis.
Lexicographica: TLL 0;
LATHAM (1517)
|