aut(h)orista, -ae, m.
– 1) Kenner der lateinische Autoren: BENVENVTO comm Dante purg 13,151-154 ut audivi a quodam senensi viro magno autorista et 
Dantista. == comm Dante inf 15,109-109 Ponitur Priscianus etiam tamquam magnus literatus in genere eloquentiae, quia fuit doctor, regulator et corrector grammaticae, vir vere excellentissimus, princeps in hac arte primitiva, magnus orator, historicus, et autorista. – 2) Schüler, der lateinische Autoren liest (?): COMENIVS method p.275 Publicis Latinis scholis methodus haec prodest, dum classes tam distinctè in vestibularios, janitores, atrienses et authoristas - si in re nova vocabulum fingere licet novum - ordinat.
Dantista. == comm Dante inf 15,109-109 Ponitur Priscianus etiam tamquam magnus literatus in genere eloquentiae, quia fuit doctor, regulator et corrector grammaticae, vir vere excellentissimus, princeps in hac arte primitiva, magnus orator, historicus, et autorista. – 2) Schüler, der lateinische Autoren liest (?): COMENIVS method p.275 Publicis Latinis scholis methodus haec prodest, dum classes tam distinctè in vestibularios, janitores, atrienses et authoristas - si in re nova vocabulum fingere licet novum - ordinat.
Lexicographica: TLL 0