superstitiosulus
superstitiosulus, -a, -um – recht abergläubisch, leichtgläubig: PONTANO Charon p.52 nuper supersticiosulus quidam, cum ex eo quaererem nunquid e terris novi afferret, plures qui diem obierant revixisse dixit. == Antonius p.225 Caietanae mulieres cum sint superstitiosulae. HVMMELBERG-M Rhenanus ep 213 (1521) cui Luthero infensum esse Erasmum blacterabant superstitiosuli homunciones. CALVIN inst 4,12,26 ut nunquam desunt superstitiosuli, qui semper novum aliquid comminiscuntur. DVDITHIVS ep 1002 l.26 (1580) Mihi de hac sententia bellum movent superstitiosuli quidam φιλοσοφοθεολόγοι. == ep 1019 l.160 (1580) qui credulos et superstitiosulos homines a Dei ... vero cultu ... ad alia traducis.
Lexicographica: GEORGES 0

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, superstitiosulus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 28.10.05 04.02.06 22.12.06 18.09.14

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.