coinquinator, -oris, m.
– Beschmutzer: PONTANO princ 13 sunt enim animi quamvis bene instituti 
conquinatores (coinquinatores ed. Lugd. 1514 sig.g1v, vorgezogen von Hoven2). LVTHER op 39,2 p.79 (1539) Coniugati non sunt virgines, quia vocat coinquinatores. GAGER Oedipus 3 O impudens, sceleste, labes, perfide, | Coinquinator generis ac stirpis tuae.
– lex.: PEROTTI ccopiae 3,82 Item colus, qui postea culus dictus, ...; Ab hoc quidam inquino factum existimant, quod est foedo, deturpo, sicut inquilinus a colo dum significat habito. Unde fit ... compositum coinquino, a quo coinquinor, coinquinator, coinquinatrix, coinquinatio.
conquinatores (coinquinatores ed. Lugd. 1514 sig.g1v, vorgezogen von Hoven2). LVTHER op 39,2 p.79 (1539) Coniugati non sunt virgines, quia vocat coinquinatores. GAGER Oedipus 3 O impudens, sceleste, labes, perfide, | Coinquinator generis ac stirpis tuae.
– lex.: PEROTTI ccopiae 3,82 Item colus, qui postea culus dictus, ...; Ab hoc quidam inquino factum existimant, quod est foedo, deturpo, sicut inquilinus a colo dum significat habito. Unde fit ... compositum coinquino, a quo coinquinor, coinquinator, coinquinatrix, coinquinatio.
Lexicographica: TLL 0;
MLWa