florigenus, -a, -um
Blüten hervorbringend: 1) (in Anspielung auf den Stadtnamen) florentinisch: BOCCACCIO carm 5,20 factusque fere est gloria gentis | Altera Florigenum. == buc 4,25 priscam tu sepe fidem cantare solebas | Florigenum, dum leta fuit fortuna, meorum. 2) sonst: BERSMANN poem p.69 Quam Venerem Spio, quam Cymodoce , Panopesque virgo, | Florigenae certant spargere roris aqua (die drei Grazien). POSTHIVS parerga II p.327 Sed superum numerosa phalanx et plaudat et umbrae | Florigenae egregio velet honore comas. TETIVS Barb p.117 (Verse von Antonio Barberini) Florigenae rident herbae, quibus allicit hortus.
Lexicographica: TLL (2x)
|