consignate, adv.
genau, präzis: POLIZIANO misc sec 12,5 Decretum enim interpretor ego temere quod ille dogma vocavit, quod tamen consignatius dicere S(enatus). C(onsultum). poteram. == misc sec 12,10 Sed et in oratione pro Cluentio (139), cum ait: 'Auctoritates nostras', consignatius scribere arbitratur.
Lexicographica: TLL (2x, GELL.)
|