monarchatus
monarchatus, -us, m. – Monarchie, Alleinregierung: CONVERSINI dragm Exaggeratis operose rationibus monarchatum preferre conaris, quas tametsi dicendi serie delectavit audivisse, nostram tamen politeam malo. HERBERSTEIN Moscov p.10 Ioanni primogenito monarchatum reservavit ... . Primogenitus Ioannes moritur, relicto filio Demetrio: quem avus ... monarchatu investiverat. Aiunt Sophiam ... fuisse ..., cuius impulsu dux multa fecit. Inter caetera induxisse maritum perhibetur, ut Demetrium nepotem monarchatu moveret.
Lexicographica: TLL 0; LATHAM

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, monarchatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 13.09.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.