praeconsultator, -oris, m.
der vorher berät: LAMBINVS Aristoteles politica p.659 (1567) quos probulos, id est praeconsultatores, et nomophylacas, id est legum custodes, appellant (gr. 1298a29 πορβούλους καὶ νομοφύλακας). CASE sphaera 4,5 (1588) Hoc quoque in oligarchia utile est, ut plebecula magistratu non careat, ita tamen in subsellia politicae dignitatis admittatur ut sit curia in qua praeconsultatores et
![]() Lexicographica: TLL 0
|