semiasinus, -i, m. – Halbesel: MVSCVLVS in gen p.313 'Et asinae'. Sic habet etiam Hebraeus, ראתרנרת. Graecus verò legit, ἡμίονοι, id est semiasini, muli videlicet. MATTHIAE theat p.119 Et in Oraculo, quo Croeso datum, dictus est Semiasinus, h. e. Mulus ex equa et asino generatus. == theat p.150 Alphaeus scriptor Graecus et perantiquus ait: ... Veniet Persa Semiasinus, qui vobis iugum servitutis imponet. ... Ubi per Semiasinum intelligitur Cyrus, qui Chaldaeorum imperium evertit.