semirusticus, -a, -um
halb bäuerlich. ziemlich roh: TRAVERSARI ep 9, 2 (325) (1433) ut ope atque intercessione tua semirusticus ille nolit esse penitus rusticus. POGGIO nob 21 Eos certe qui apud nos semirustici censentur villarum incole, illi nobilitatis laude commendant. == ep II 9,22 (1442) sum enim in eo praedio excolendo factus semirusticus. BIONDO ep p.208 (1461) Curet tua excellentia ex hoc semirustico volumen unum elegans litteris ornatissimumque transcribi. CHAMIER contract p.220 in lingua per se eloquentissima, eloquentiam repraesentare linguae, sono barbarae, vocabulis angustae, et phrasibus semirusticae.
![]() ![]() Lexicographica: GEORGES 0
|