contabundus, cunctabundus
contabundus, -a, -um – 1) zögernd (Nf. von cunctabundus): PLATINA princ 1 p.88 Tum ille contabundus: 'nescitis' inquit 'amici, quanta belua sit imperium' (vgl. SVET. Tib. 24,1 callida cunctatione). – 2) umsichtig, gründlich nachforschend (v. contor und klassisch percontari): ERASMVS ep 108 (1503) Constantissimus in amore sis oportet, qui quidem sis in recipiendis amicis tam cautus, tam diligens, tam contabundus, tam explorans.
Lexicographica: TLL* (Nf. von cunctabundus, ohne Beispiele)

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, contabundus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 01.06.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.