commendatiuncula, -ae, f.
Empfehlung (Dimin. als Ausdruck der Bescheidenheit): CAPITO ep 11 (1518) honesti sensum virtutum commendatiunculis, vituperatione vitiorum instillans. GEBWILER Capito ep 60 (1520) Verumtamen hoc persuasissimum habeo hanc meam, qualemcumque commendatiunculam apud D.V. non vulgarem omnino extitisse. SOPHER Rhenanus ep 324 (1538) hanc meam qualemcumque commendatiunculam sibi apud laudatissimam tuam humanitatem nonnihil profuisse. ARCHIV univ Haffn 30 p.50 (1550) vt intelligat, hanc meam commendatiunculam pondus apud te habuisse. HOTMAN-F ep p.26 (1559) ut eum ad te abeuntum ... sine hac commendatiuncula discedere pati non potuerim. SCHICKARD ep 365 (1629) Saepè quidem, fateor, ejusmodi commendatiunculis, meliores tuas occupationes interrumpo.
Lexicographica: TLL 0
|