supparasitor, -ari , u. -o, -are – Parasit sein o. sich wie ein Parasit, d.i. liebdienerisch, heuchlerisch, benehmen: MORVS utop I p.56 nisi quod absurdissimis quibusque dictis assentiuntur et supparasitantur. VIDA rep 1,41,2 in qua civitate, quicquid reipublicae principes ... creverint iustum iniustumve, cuncti cives adulantes supparasitantesque imperantium libidini defendere coguntur et tamquam legem habere. FLEMING carm p.178 saltatione multa,| reciprocatione, | adlusitatione, | dissuaviatione | supparasitare puellulis. MASEN ars p.168 Ranando Bononiensi Qui ... Non infacetis salibus annis 50 Principum mensis Supparasitatus est. FORSETT Ped 1,1 ut in omnibus prompte possis supparasitarier.