diuinaculus
diuinaculus, -i, m. – Wahrsagerchen: POLIZIANO Lamia 1 divinaculus hallucinatur. PICO-G adv astrol 2,7 quam nihil videant isti divinaculi paucis ostendam. BEROALDO mai. comm Apul praef fol.1v cuiusmodi diuinaculos a fumo Capnomantas appellant. CRINITVS disc 8,9 veterum poetarum carmen referre contra divinaculos et hariolos istos, qui et Chaldaei a Romanis et Planetarii vocantur. DORPIVS or 3,2,11,6 neque ... credendum putem magicis illis ominibus, quaecunque divinaculi pollicentur. VIVES disc I 5 Iudicium de Astrologis qui et divini seu divinaculi haberi et dici volunt. GWALTHER Nabal p.47 Quasi | Vero propheta aut divinaculus siem. ARGENTINO praestig 3 p.24 isti impostores et diuinaculi, dum Magiam profitentur, veram et summam Naturae notitiam contaminant. CAMPANELLA disp c astrol p.184 quoniam nec improbando astrologos et divinaculos possumus de astrologicis loqui.

LEMMALISTE GRUPPE: Magie INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, diuinaculus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 23.02.05 31.08.05 29.01.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.