marginarius
marginarius, -a, -um – am Rand befindlich: RHENANVS ep 3 (1508) Apponet Petri, Pauli et Evangelistarum dictis, prophetarum quoque vaticiniis marginarias, ut dicitur, annotationes, quod per me fieri nequit; bibliam nempe minime habeo. == ep 191 (1520) Verum nolim excudi marginarias annotatiunculas omneis. == ep 234 (1523) quod librum curiosissime distinximus et adnotatiunculis marginariis, quae nonnunquam commentarioli vice esse possint, illustravimus. ZASIVS Cantiuncula-C ep ed. K. p.282 (1518) Super annotationibus marginariis totum vobis arbitrium relinquo. CLEMENS-Ioh Cranevelt-F ep 94 (1521) quae mihi ex notulis illis marginariis non satis exacte tenere videris. ERASMVS ep 1992 (1528) Ostendit mihi codicem quendam typis excusum, quem certo sciebam nunquam a me lectum: multa annotarat in spaciis marginariis.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, marginarius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 17.02.05 23.02.15 08.12.17

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.