horologium, -i, n. – Uhr: ARCHIV pict ed. Gaye I p.510 (1358) Iohanne Pacini, magistro orilogiorum de Mediolano, pro reparatione orilogii comunis. TORTELLI orth horologium p.349 Horologium ... in quo non tantum ratio horarum ex solaribus radiis: sed et occultato sole sermo, ut ita dicam, horarum agnoscitur ... . Nam non solum horam oculis ostendit ac praescribit: sed etiam auribus procul et domi manentium nunciat campana, quae super imposita est, numerum distinguente. PEROTTI ccopiae 24,5 Inuentum deinde horologium, quod nunc frequens cernitur, e tenuissimis harenis Aegyptiis, item e metallis rotis dentatis atque ponderibus partim umbilicis horas indicantibus, partim testantibus tintinabulis. VIRGILIO-Pol inv 3,18,2 quid iucundius repperiri potuit horologio, quo nobis etsi occultato sole per tintinabulum sua ut ita videtur sponte sonans horae nuntiantur?