philosophaster, -tri, m., et -tra, -trum – Möchtegernphilosoph: POLIZIANO Lamia 3 Quis mihi igitur iure succenseat, si laborem hunc interpretandi difficillima quaeque sumpsero, nomen vero aliis philosophi reliquero? Me enim vel grammaticum vocatote, vel, si hoc magis placet, philosophastrum, vel ne hoc ipsum quidem. BEROALDO mai. ep p.271 G. Si philosopharis bene est; ego philosophastros sequor. == comm. Apul 4,28 fol.59v nos non tam allegorias in explicatione huiusce fabulae sectabimur, quam historicum sensum ... explicabimus, ne philosophaster magis uidear quam commentator. ERASMVS mor 24 p.98 si consules historicos, reperies, nimirum, nullos reipublicae pestilentiores fuisse Principes, quam si quando in philosophastrum aliquem aut litteris addictum inciderit imperium. == antibarb p.91 o utinam nostri temporis philosophastri ... huius omnis philosophiae parentis uerecundiam ... mallent imitari. SVTOR tralat sig.I3r Sunt, fateor, grammatistae, rhetorculi, graeculi, sophistae, philosophastri, legulei, theologistae, aliique id genus scioli, ... qui sacras literas arroganter ... tractant. FRISCHLIN scen p.34 Quid tu cornicaris de loco | Personate Philosophaster, qui nondum didicisti literas? CAMPANELLA disp c astrol p.238 iactare solent haeretici et philosophastri nos nescire artes quibus nos impugnant.
– lex.: VALLA-L eleg 1,7 hunc Augustinus appellat Philosophastrum; non, ut puto, parvum philosophum, sed imitatorem philosophorum (von da PEROTTI ccopiae 3,167 Et Aurelius philosophastrum dicit non paruum philosophum, sed quasi imitatorem philosophorum).