potentatus
potentatus, -us, m. – 1) Herrschaft: IAN PAN contrib p.46 cum alius petram habens ... sese Alexandro una cum petra dedidisset, et potentatui praeesse iussit et regionem adiecit (tr. Plutarch, Regum et imperatorum apophthegmata, p.181C ἀφῆκε τῆς ἰδίας χώρας ἄρχειν). – 2) Vorrang: IAN PAN opusc II p.21 nec vociferationibus contaminabimur ineptientium theatrorum, nec honoribus cujusquam aemulabimur et potentatibus (tr. Plutarch, De capienda ex inimicis utilitate, p.92E οὐδὲ τιμὰς καὶ προεδρίας). – 3) Fürst: CYRIACVS itin poster p.4 Itali praecellentissimi potentatus et heroes clari. SCHOPPE phil p.259 inter omnes potentatus tyrannidi inimicos (correspondentia).
?Druck- o. Scanfehler für potentatus: SALVTATI ep 6,5 de tanti potentatis ambitu. PICCOLOMINI comm 1,31,1 potentates omnes ab armis recesserant.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, potentatus, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 24.08.04

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.