iniudicatus, -a, -um
1) unbeurteilt, ohne Stellung zu nehmen, relinquere (Imitation von QVINT. inst. 10,1,67): BARBARO-H min. castig I 5,82 p.366 Hoc, ut alia multa, quoniam et parvi refert et controversum est, iniudicatum relinquimus. VADIAN poet 8 p.81,3 quod ego, cum alii aliter sentiant, iniudicatum relinquo. 2) nicht verurteilt: AVANCINI dram II p.247 Injudicatum perimis :: Ubi crimen patet, | Frustra est tribunal. BISSELIVS ant nov p.42 (Josef spricht) Mariam Populone vel iudicibus atque urnis dabo, | Iniudicatam mihimet, et sane, Meam (d.h., 'die ich nicht verurteilt habe').
Lexicographica: TLL* (selten)
|