gentilis, -e, adi., o. subst. -is, m.
1) heidnisch, griechisch: PEROTTI praef Polyb fol.1r si mea opera tam praeclarus auctor (i. Polybius) ex peregrino aliquando Romanus factus esset et ommissa gentili lingua latine loqui didicisset.
2) subst., Verwandter: GIOVIO ep 199 (1544) iuxta gentilem propinquumque tuum. Lexicographica: TLL*
|