sigillatim
sigillatim, adv.einzeln, gesondert: VALLA-L eleg 2,1 Nulla namque grammaticae ratio videtur posse hoc tueri, quin quotiens per individua exponimus sigillatim quod dixeramus per universum, eodem casu utamur. DORPIVS or 3,2,1,10 sigillatim prosequar quae singularium artium praeclara munera noverim. VIVES disc I 2,2 p.83 An non praestat ... quae tu sigillatim consectaris, habere generatim annotata. DASYPODIVS dict S 288 Signum ... Sigillum, diminuti. ... Sigillo ... Sigillatim, Durch ietlich in sunderheyt, besunders. al.
Zur antiken Belegung: sigillatim wird z.B. von PEROTTI ccopiae 10,117 aus APVL. Socr. 4 zitiert.
Lexicographica: GEORGES 0
Etymologie: urspr. orth. Variante für singillatim, singulatim.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, sigillatim, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 28.04.04 08.01.06

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.