lenimentum, -i, n. – Linderung: PETRARCA sen 13,1,3 que lenimenta doloris afferebat voce illa humili ac benigna. BOCCACCIO ep 21 dum epistulam legerem, ad intrinseca penetrare visum est soave quoddam atque delectabile lenimentum. BRVNI Cic p.486 pro lenimento huius doloris (i. mortis Tulliae) scriptus est ab eo Cicerone liber, in quo se ipsum consolatus est. ERASMVS ench p.61 Foris labor et afflictio, intus grauior aegritudo. Ipsa lenimenta exasperant. PELLICANVS Melanchthon op suppl IV p.171 (1521) Frangere mihi passim videtur iras atrocium lenimentisque oportunis insinuare inimicis modestiam. VIVES conscr 32 Considerandum ergo, ut dixi, qui scribat; unde sumuntur lenimenta. BARLAEVS poem I p.193 illa doloris | Lenimenta sui.
– lex.: VALLA-L eleg 6,36 sed potius haec nomina assumunt 'tum' syllabam, quum exirent antea in 'men', ut vestimen, calceamen, munimen, lenimen, nutrimen, spiramen, medicamen, velamen; quibus adiecta 'tum' fit munimentum, lenimentum, nutrimentum, spiramentum, medicamentum, vestimentum, velamentum, calceamentum. PEROTTI ccopiae 12,5 lenimentum, placatio, lenitio.