superatrix, -icis, f. – die überwindet: SALVTATI saec 2,3,11 Tu victrix insolentie, superatrix inanis glorie, fugatrix elationis, sedatrix contentionis. BRVNI interpr p.164 Circa cibos enim superatrix rationis et aliarum cupiditatum cupiditas ingluvies appellatur. == bell Goth praef quod Italia... ad extremum tamen superatrix externarum gentium ... potentissima remansit. HESSVS Theocrit sig.F3v Nec gens diluvii superatrix Deucaliones. LAVRENTIVS A BRVNDVSIO op 1 p.164 Eam Moyses ostendit quod futura erat serpentis antiqui capitalis inimica, victrix ac superatrix.