grunnitus, -us, m.
Grunzen: proprie: POLIZIANO sylv 3,616 sus ... aliam ex alia poscit grunnitibus escam. übertragen: CASE sphaera 8,3 murmur et grunnitus populi, negligentia officii, iudicii corruptio, dignitatis odium et contemptio. HEYDEN can 1 praef Videlicet, dum alius iusto citius praeuertit, alius tardius aequo sequitur, ut ... ex concentu Musico grunnitus fiat.
Lexicographica: TLL
|