guelfus (guelph-), -a, -um
auf Seiten der Welfen stehend: SALVTATI
ep 5,6 solares igitur et ioviales homines guelphi sunt et, iuxta traditiones astrologorum, benigni, gratiosi, venerabiles in facie, aspectu pulcri, pacifici, mites et religiosi. e contra vero saturnini et martiales, quales

gebellinos volunt, mali, maliciosi, iracundi, superbi, crudeles et irrequieti BRVNI
hist 4,126 horum pars tunc restituta in urbem rediit, pars vero omnino reiecta, in qua Circulorum, Adimariorum et Tosingorum - vel guelfissimarum quondam gentium - aliqui remanserunt. POGGIO
facet 149 Ghibellini estis omnes, sed bona sunt Guelfa. partes Guelfae,
parte Guelfa: BRVNI hist 2,17 Arretini guelfarum partium ... equitatus praesentia sublevati. MANETTI
vita Dantis 20 Guelfarum partium homines multum admodum praevalebant. PICCOLOMINI
comm 2,26,4 Extra portam ... Guelfarum duces partium occurrere
pontifici et praetor urbis et multi magistratus; in porta, priores quos vocant dominos.

subst.: MANETTI
vita Dantis 20 erant in civitate factiones duae, quarum una Guelforum, altera Gibellinorum vulgato nomine appellabatur.