|
coctio, -onis, f.
– das Schmelzen: BARBARO-H min. coroll 113 Honos ei ariae arbori ad carbones argentariis officinis ... utique ad coctionem primam. AGRICOLA-G metall 9 p.318 qui panes metallici etsi primo cocti propter cruditatem habiles non sunt secundae coctioni. CAMDEN Brit p.219 Nec vitriariorum officinae desunt, sed vitrum itidem, sive sit ex materia sive ex coctione, minus purum et translucidum, et tantum plebeiis in usu.
Lexicographica: TLL*
Vgl.: excoctio, excoctor, ingestor, discretor, lotor, recoctio
|