mutuiter, adv. – gegenseitig: RHENANVS ep 1 (1509) Bene vale et ... Ioanni Francisco Pico me etiam atque etiam commendato et mutuiter ama, qui totus sum tui nominis. Iterum vale et salve (ähnlich: ep 6. == ep 15. == ep 24). RYSICHAEVS Peutinger ep 79 (1510) ubi aliquantisper a negotiis feriati mutuiter confabulabimur. OECOLAMPADIVS Greg praef p.148 quam amicitiam et tu mutuiter foveas, precor. SCHEDE melet p.10 Clementia autem in mille sese | Mutuiter mea fundit ultro | Stirpes. == schediasm II p.22 Non dubium est ..., | Quin te mutuiter sis exhibiturus Iopae, | Qui tibi permultis apprime est cognitus annis.
– lex.: BEROALDO mai. comm Apuleius 1 fol.26v Aduerbium et mutuo usitatissimum, est et mutuiter minus frequens, quod idem significat: Varro: "uiue meque ama mutuiter".