1. ducatus, -i, m.
Dukaten (Münze): FILELFO-F ep sig.h1v (1444) Num, si animaduerteris me ob imperitiam florinos, quos uocant, in conuentis pro ducatis accipere, pati debes errantem labi e uia? Scis enim uniuersam poene Italiam aureos nullos ducatos appellare praeter Venetos. AGRICOLA-R mai. ep 2,10 Quod ad sumptus cum famulo faciendos attinet, pro contubernio uel, ut uulgo loquimur, pro
![]() Lexicographica: TLL 0
|