uituperium, -i, n. – Tadel: PETRARCA sin 4 p.572 qui ... nichil hic uel laude uel uituperio dignum fecit. BENVENVTO comm Dante purg 23,106-111 quod istud prognosticum est vituperium poetae. ALBERTI Philod I p.148 ut impetrem gratiam, non ad vituperium in postremis dari, si preter vostram de nobis expectationem in negotium me ad scribundas fabulas miserim. ERASMVS ep 3019 Ita bellacem esse, non est laudis, sed uituperii. et saepe.
– lex.: PEROTTI ccopiae 3,144 a 'vitupero' fit uituperium. Cicero: "Vel etiam a uitio dictum uituperium" (CIC. fin. 3,40 var.).