horula, -ae,
f.
Stündchen: ERASMVS
coll 16 (
v. fallo). LVTHER
disp 6 p.298 mihi pro
![](../gif/pfeil.gif)
triduana responsione unica fuit reliqua horula. GIOVIO
ep 376 (
1551)
![](../gif/pfeil.gif)
suffurari horulas a maximis occupationibus. BACON
serm fid 27,6 denique seipso prudentior evadit, idque assequitur horulae magis unius sermone
cum amico quam diei integrae meditationibus.