cardinalatus, -us, m.
Kardinalsrang: BENVENVTO comm Dante par 21,124-126 Hic Petrus Damianus describit se a dignitate sua, quia in senectute fuit promotus ad cardinalatum. SALVTATI ep 2,14 (carm) Et episcopatum Urgelli, et cardinalatum | Tituli Vitalis certe almi et presularem | Sed cardinalatum obtinuit Tusculane. BARBARO-F ep II 159 tamen postquam aquilegiensis ecclesia fidei tue commendata est et cardinalatus insignia tibi nunc oblata sunt. ERASMVS ep 77 (1498) vt opera Anglorum cardinalatum adsequatur. GIOVIO hist I p.14 cardinalatus honorem fuerat adeptus. saepe.
Lexicographica: TLL 0
|