priuilegiarius
priuilegiarius, -i, m. – Inhaber eines Privilegs: CHYTRAEVS-N Casa Gal 14 p.38 sicuti olim certos quosdam et peculiares titulos, Papae aut Imperatoris privilegio concessos, nonnulli habere solebant, qui ipsi tituli, sine offensione et iniuria privilegiarii, silentio praeteriri non poterant, neque etiam alteri, cui tale privilegium concessum non erat, sine ludibrio attribui (ital. i quai titoli tacer non si potevano sanza oltraggio et ingiuria del privilegiato). BESOLD opus II p.235 Privilegiarii vocantur, propter privilegia, quae obtinent. ... omnes fere subditi privilegiarii sunt: nullus enim vicus exsistit privilegiis non praefulgens.

LEMMALISTE INDEX INVERSVS
Dieser Eintrag kann wie folgt zitiert werden: / This entry can be quoted as follows:
J. Ramminger, priuilegiarius, in ders., Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700,
Johann Ramminger, Neulateinische Wortliste. Ein Wörterbuch des Lateinischen von Petrarca bis 1700 (NLW)
Startseite: www.neulatein.de/neulateinische_wortliste.htm
bearbeitet: 11.07.05

Bitte beachten Sie die Nutzungsbedingungen im Impressum.